Σε απόσταση 12 χλμ. από την πόλη των Χανίων,στη μέση της εύφορης κοιλάδας του ποταμού Κερίτη (ή Ιάρδανου, όπως τον αναφέρει ο Όμηρος) βρίσκεται ένα από τα πανέμορφα «πορτοκαλοχώρια»: είναι η κωμόπολη του Αλικιανού. Είναι χτισμένη στους πρόποδες των Λευκών Ορέων και χρονολογείται από το 1570 μΧ τουλάχιστον αφού αναφέρεται στους «Κρητικούς Γάμους» του Ζαμπελίου ως έδρα της κατοικίας του Ενετού φεουδάρχη Νταμολίν. Στον πύργο του, ερείπια του οποίου σώζονται ακόμη και σήμερα, (με την πρόφαση των γάμων της κόρης του Σοφίας με το γιο του Επαναστάτη Καντανολέοντος) έγινε η σφαγή των Κρητών Επαναστατών από τους Ενετούς.

Η κωμόπολη του Αλικιανού, περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, ξαπλώνει νωχελικά μέσα στο καταπράσινο τοπίο, μέσα στους ελαιώνες και τους απέραντους πορτοκαλεώνες δίπλα στα δροσερά νερά του Κερίτη ποταμού και στα θεόρατα πλατάνια που φυτρώνουν στις όχθες του. Σήμα κατατεθέν της κωμόπολης αποτελεί η πέτρινη γέφυρα του Κερίτη, ηλικίας πάνω από 100 ετών, ένα πραγματικά αξιόλογο μνημείο αρχιτεκτονικής!

Λίγα μέτρα πιο πέρα στέκεται το Μνημείο του Κερίτη όπου φυλάσσονται τα οστά των εκτελεσθέντων από τους Γερμανούς κατοίκων του Αλικιανού και της γύρω περιοχής, σύμβολο αιώνιο της Αντίστασης του άμαχου πληθυσμού κατά της Ναζιστικής βαρβαρότητας! Είναι το κέντρο των εκδηλώσεων της επετείου της Μάχης της Κρήτης στις 21 Μαΐου κάθε χρόνο.

Στο κέντρο της κωμόπολης υπάρχει το Δημαρχείο του πρώην Δήμου Μουσούρων, ενός από τους 4 Δήμους η συνένωση των οποίων δημιούργησε τον Καλλικρατικό Δήμο Πλατανιά.

Επισκεφτείτε τους Βυζαντινούς ναούς της κωμόπολης: το Βυζαντινό Ναό του Αγίου Γεωργίου, της Αγίας Αικατερίνης, και τον πιο σύγχρονου ρυθμού κεντρικό Ναό του Τιμίου Σταυρού ο οποίος εορτάζεται με μεγαλοπρέπεια στις 14 Σεπτεμβρίου.

Αφήστε το βλέμμα να πλανηθεί στο καταπράσινο των πορτοκαλεώνων, εισπνεύστε τα μαγευτικά αρώματα της φύσης. Απολαύστε πεντανόστιμα πιάτα Κρητικής κουζίνας ή απλά τον καφέ ή το ποτό σας στις ταβέρνες και τα καφέ της κωμόπολης. Δημιουργήστε πολύτιμες αναμνήσεις για μια ζωή σ’ ένα από τα ωραιότερα μέρη του Δήμου Πλατανιά!

Ένα από τα γραφικότερα «πορτοκαλοχώρια» της Κοιλάδας του ποταμού Κερίτη, πνιγμένο στο πράσινο των πορτοκαλεώνων, των ελαιώνων και των πανύψηλων πλατάνων είναι ο Φουρνές. Το χωριό απέχει από τα Χανιά 15 χλμ, και 2 μόλις χλμ από τον Αλικιανό. Είναι χτισμένο στις ρίζες των Λευκών Ορέων και έχει πολλά να προσφέρει στον επισκέπτη του.

Το πρώτο που απολαμβάνει είναι η απίστευτη φυσική ομορφιά. Το χωριό είναι «πνιγμένο» στο πράσινο και η διαδρομή μας πλαισιώνεται από πορτοκαλιές φορτωμένες με τον πλούσιο πορτοκαλόχρυσο καρπό τους και από θεόρατα πλατάνια-ανάμεσά τους και ο μοναδικός αειθαλής πλάτανος της Κρήτης. Δεν είναι τυχαίο που γιορτάζεται η «γιορτή του Ανθόνερου» στο Φουρνέ κάθε Μάιο, την εποχή που το γλυκό άρωμα από τους λεμονανθούς πλημμυρίζει μεθυστικά τον αέρα.

Ο επισκέπτης μπορεί, στις ταβερνούλες και τα καφέ του χωριού να απολαύσει πεντανόστιμες συνταγές Κρητικής κουζίνας φτιαγμένες με αγνά τοπικά προϊόντα, ή να περπατήσει κατά μήκος του ποταμού κάτω από τα πανύψηλα πλατάνια απολαμβάνοντας τη δροσιά τους και τη δροσιά του νερού το οποίο κατεβαίνει από τις κορυφές των Λευκών Ορέων όπου λιώνουν σιγά σιγά τα χιόνια του χειμώνα. Επίσης μπορεί να προμηθευτεί προϊόντα φτιαγμένα από τα δραστήρια μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου.

Αξίζει τέλος μια επίσκεψη στον κεντρικό Ναό του χωριού, το δίκλιτο Ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και Αγίου Παντελεήμονα ο οποίος γιορτάζεται με τρικούβερτο πανηγύρι στις 26 Ιουλίου. Ο Ναός τραβάει την προσοχή του επισκέπτη επειδή είναι ο μοναδικός με 3 τρούλους.

Ένας άλλος Ναός που αξίζει να επισκεφτείτε είναι το ξωκκλήσι του Αγίου Κων/νου, στην κορυφή «Κουτσουλός» όπου η θέα είναι φαντασμαγορική. Στις 21 Μαίου κάθε χρόνο οι νέοι του χωριού οργανώνουν εκδρομή και «τρικούβερτο»γλέντι στο σημείο αυτό. Μην χάσετε την ευκαιρία να πάρετε μέρος- μπορείτε να ανεβείτε μόνο με 4Χ4ή με τα πόδια. Αξίζει όμως τον κόπο!

Τέλος, οι φυσιολάτρες έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν 2 μαγευτικές διαδρομές: η μία ξεκινά από το κέντρο του χωριού και κατευθύνεται Νότια προς το χωριό Μεσκλά, όπου είναι οι πηγές του ποταμού Κερίτη, και η άλλη , με την ίδια αφετηρία, οδηγεί Βόρειο Αντολικά προς τον Αλικιανό. Και οι δυο είναι ανεπανάληπτες: ξεκουράζουν τον επισκέπτη αναζωογονώντας τόσο το σώμα όσο και την ψυχή!

Αφήνοντας πίσω μας το χωριό Λάκκοι και ανηφορίζοντας για το Οροπέδιο του Ομαλού, αφού διανύσουμε περίπου 5-6 χιλιόμετρα συναντούμε τη διακλάδωση που πάει προς το χωριό Καράνου, ένα γραφικό χωριό σκαρφαλωμένο στην πλαγιά των Λευκών Ορέων, κρυμμένο μες στα ελαιόδεντρα και στην πλούσια καταπράσινη βλάστηση, περιμένοντας να εκπλήξει ευχάριστα τον επισκέπτη του με τις ομορφιές που έχει να του αποκαλύψει. Είναι προσβάσιμο τόσο από τη μεριά των Λάκκων, όπως αναφέρθηκε, όσο και από τη μεριά του Σκινέ, με μικρή χρονική και χιλιομετρική διαφορά.

Η ιστορία του χωριού φτάνει μέχρι την αρχαιότητα και προέρχεται από τη λέξη «Κάρανος = ο ανώτατος άρχοντας της περιοχής». Πέρα από τη φυσική του ομορφιά, τη μαγευτική θέα και τις εξαίσιες γαστριμαργικές λιχουδιές-δείγματα της Κρητικής κουζίνας παρασκευασμένα από αγνά τοπικά υλικά-που μπορεί να απολαύσει κανείς στις ταβέρνες που υπάρχουν μέσα αλλά και λίγο έξω από το χωριό, μπορείτε να πληροφορηθείτε για την πλούσια Ιστορική και Πολιτιστική Παράδοση του χωριού η οποία έχει τις ρίζες της στην Ενετοκρατία,πράγμα που μαρτυρούν οι Βυζαντινοί Ναοί-όπως αυτός του Αγίου Δημητρίου & της Παναγίας της Μουσούραινας που σώζονται ακόμα και οι οποίοι διατηρούν τοιχογραφίες του 12^ου αιώνα.

Και για τους φυσιολάτρεις : Δυο σχετικά μικρά αλλά πανέμορφα φαράγγια! Το φαράγγι των Μποριανών και το Κυδώνι καθώς και το ελαφρώς μεγαλύτερο , της Ραϊμιάς. Μην παραλείψετε να τα διανύσετε και να απολαύσετε δείγματα της πλούσιας τοπικής χλωρίδας. Είναι μια επίσκεψη που θα σας μείνει αξέχαστη!

Εκδηλώσεις που αξίζει να παρακολουθήσει ο επισκέπτης είναι : Η Γιορτή της Αγρότισσας και του Κερασιού που γίνεται τον Ιούνιο κάθε έτους, η Μάζωξη των Απανταχού Καρανιωτών και το Αντάμωμα των Νέων- κάθε Αύγουστο- καθώς και το παραδοσιακό, θρησκευτικό πανηγύρι στη γιορτή της Παναγίας στις 8 του Σεπτέμβρη.

Καθώς απομακρυνόμαστε από τον Αλικιανό και προχωρούμε στην καρδιά της ενδοχώρας του Δήμου Πλατανιά συναντούμε τρία μικρά χωριά «θαμμένα» στο πράσινο και την απίστευτη γαλήνη και ομορφιά της Κρητικής υπαίθρου. Λίγα χιλιόμετρα μετά τον Αλικιανό, μέσα στο πανέμορφο τοπίο που σχηματίζουν οι πορτοκαλεώνες, βρίσκουμε στα δεξιά μας την εντυπωσιακότατη Βυζαντινή Εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής ή –όπως είναι ευρύτερα γνωστή- του Αη-Κυρ- Γιάννη του Ξένου, η οποία χρονολογείται από τον 12^ο μΧ αιώνα. Προχωρούμε περίπου 1 χλμ ακόμη ανάμεσα στους πορτοκαλεώνες και φτάνουμε στο πρώτο μικρό χωριό- τον Κουφό- ένα γραφικό μικρό χωριό το οποίο λες και «κοιμάται» γαλήνια μες στην ομορφιά και την ηρεμία της Κρητικής φύσης. Κάνουμε μια στάση για καφέ ή ακόμα και φαγητό στη γραφική ταβερνούλα του χωριού και προχωρούμε ακολουθώντας τον ανηφορικό δρόμο μέσα από ένα τοπίο όπου εναλλάσσονται οι πορτοκαλεώνες με τους ελαιώνες και οι αισθήσεις μαγεύονται από τα μύρια χρώματα και αρώματα που τις κατακλύζουν. Μετά από 2-3 χλμ. κατά μήκος της ρεματιάς συναντούμε το δεύτερο μικρό και εξίσου ήρεμο χωριό :το Μπαπιόλο, χωριό όπου οι λίγοι μόνιμοι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και παράγουν κορυφαίας ποιότητας προϊόντα – λάδι, κρασί, φρούτα, λαχανικά κλπ.

Κατηφορίζοντας ,μετά από 2-3 χλμ. φθάνουμε στον Ψαθογιάννο, χαρακτηριστικό χωριό της ημιορεινής ενδοχώρας με αρκετά σημεία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και μνημεία της Φύσης.

Κάθε σημείο του Δήμου Πλατανιά κρύβει μια ευχάριστη μικρή έκπληξη για τον επισκέπτη και δημιουργεί μια ευχάριστη ανάμνηση η οποία τον φέρνει πίσω για 2^η, 3^η ή και πολλοστή επίσκεψη, όπως ομολογούν πολλοί Έλληνες και ξένοι επισκέπτες μας.

Αφού αφήσουμε πίσω το Φουρνέ, και ακολουθήσουμε τον ανηφορικό δρόμο για Ομαλό, μπορούμε να θαυμάσουμε από κοντά τόσο την ντόπια χλωρίδα όσο και το μοναδικό ιδιωτικό Πάρκο με πολλά δείγματα τοπικής χλωρίδας όσο και τροπικά φυτά που ευδοκιμούν στο εύκρατο κλίμα της περιοχής. Η διαδρομή είναι πνιγμένη στο ασημοπράσινο των ελαιώνων και κάθε στροφή του δρόμου ανοίγει μπροστά μας μια καινούρια εικόνα με μια μοναδική θέα. Μετά από περίπου 10 χλμ από το Φουρνέ, αφού πάρουμε μια τελευταία δεξιά στροφή αντικρίζουμε μια εικόνα που θυμίζει καρτ ποστάλ: το ιστορικό χωριό Λάκκοι «χυμένο» στις πλαγιές 4 λόφων, με τα σπίτια του μισοκρυμμένα μέσα στις ελιές και τα κυπαρίσσια. Είναι χωριό με μακρά ιστορία η οποία ανάγεται στα τέλη του 11^ου μ.Χ. αιώνα. Έχει ιστορία πλούσια σε επαναστάσεις και ηρωικούς αγώνες καθώς και με αμέτρητους νεκρούς σε μάχες εναντίον των Τούρκων κατακτητών αλλά και σε άλλα πεδία όπως στο Μακεδονικό Αγώνα. Το Μνημείο που υπάρχει στην κεντρική πλατεία, το «Σελί», με τους τρεις Κρητικούς, συμβολίζει ακριβώς αυτές τις τρεις γενιές αγωνιστών που θυσίασε το ηρωικό χωριό.

Στη Νότιο ανατολική πλευρά του χωριού μπορεί ο επισκέπτης να επισκεφτεί το Βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, που χρονολογείται από το 12^ο μ.Χ. αιώνα, καθώς και την Ενετική Βρύση της ίδιας περίπου ηλικίας. Στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, που γιορτάζει στις 3 Νοεμβρίου, στον εσπερινό οι κάτοικοι ετοιμάζουν παραδοσιακό κέρασμα προς τιμήν του Αγίου. Εντυπωσιακή είναι και η κεντρική Εκκλησία του Αγίου Αντωνίου η οποία γιορτάζει στις 17 Ιανουαρίου

Το χωριό είναι πλούσιο σε διαδρομές για φυσιολάτρες:

• Από την πλατεία ανηφορικά προς την τοποθεσία «Σαβουρέ» όπου σώζονται τα ερείπια πύργων – παρατηρητηρίων από την Τουρκοκρατία (χρησίμευαν σαν σκοπιές των κατακτητών) και όπου η θέα περνά Βόρεια πάνω από τον κάμπο και φτάνει μέχρι τις ακτές του νησιού
• Από την πλατεία Νοτιοδυτικά προς «Βρυσσί» και μέχρι το Οροπέδιο του Ομαλού για τους πιο τολμηρούς
• Από την είσοδο του χωριού κατηφορίζοντας Ανατολικά μέσα από μια πανέμορφη διαδρομή περίπου 15 λεπτών φτάνουμε στο χωριό «Μεσκλά». Η ίδια διαδρομή μπορεί να γίνει με αυτοκίνητο από ένα πρόσφατα κατασκευασμένο δρόμο ο οποίος ξεκινά από διακλάδωση λίγο πριν την είσοδο του χωριού.

Σε κάθε περίπτωση, μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ ή το ποτό σας ή και ένα γεύμα γνήσιας τοπικής κουζίνας με αγνά ντόπια υλικά στα γραφικά καφέ της πλατείας. Απολαύστε τη φιλόξενη παρέα των ντόπιων, καθώς και την απίστευτη ηρεμία και τη γραφικότητα του τοπίου. Είναι σίγουρο ότι η εμπειρία θα σας μείνει αξέχαστη!

Τα Μεσκλά βρίσκονται νοτιοδυτικά των Χανίων κι απέχουν 21 χιλιόμετρα από την πόλη, στο δρόμο Χανιά – Φουρνές – Ομαλός, στρίβοντας νότια από το Φουρνέ προς τα Μεσκλά.

Μια σύντομη διαδρομή παράλληλα στο ποτάμι, δίπλα στα πανύψηλα πλατάνια με τη συνοδεία του ήχου των δροσερών, γάργαρων νερών μας φέρνει ,μετά από 4 χλμ περίπου, στις ρίζες ,κυριολεκτικά, των Λευκών Ορέων και στο χωριό Μεσκλά.

Είναι ένα πολύ γραφικό χωριό, με πλούσια Ιστορία και Παράδοση το οποίο περιβάλλεται από ψηλά βουνά. Στο Νότιο άκρο του είναι οι «Πηγές», οι πηγές του ποταμού Κερίτη ή Ιάρδανου ο οποίος διασχίζει όλο τον «Κάμπο» και εκβάλλει στον Πλατανιά. Οι πηγές είναι σημείο απίστευτης φυσικής ομορφιάς, κρυμμένες μες στα βράχια και κάτω από θεόρατα, υπεραιωνόβια πλατάνια. Είναι τόση η ομορφιά και η δροσιά του σημείου που ο επισκέπτης δυσκολεύεται να αποχωρήσει. Λέγεται ότι τα νερά των «Πηγών» έρχονται από τον Ομαλό μέσω ενός τεράστιου σπηλαιοβάραθρου. Όπως και να χει, όμως, το γεγονός είναι ότι τα νερά αυτά δίνουν ζωή τόσο στα Μεσκλά όσο και σε όλα τα χωριά του κάμπου που διασχίζουν. Στις Πηγές μπορεί κανείς να απολαύσει το γεύμα του ή τον καφέ του κάτω από τη σκιά και τη δροσιά που δημιουργούν τα υπεραιωνόβια πλατάνια και να γαληνέψει για λίγο απολαμβάνοντας το «κελάρυσμα» του δροσερού νερού. Ακριβώς δίπλα στις Πηγές μπορεί κανείς να επισκεφτεί την εκκλησία της Παναγίας και λίγο πιο πέρα την ακόμη παλαιότερη Εκκλησία του Χριστού. Εδώ ακριβώς, σ’ αυτήν την πλατεία, κάθε χρόνο στις 14 Αυγούστου, παραμονή της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, γίνεται μεγάλο πανηγύρι με παραδοσιακούς χορούς, μουσική και φαγητά , μεταξύ των οποίων και η περιβόητη τοπική κρεατότουρτα – γεύσεις ανεπανάληπτες κι αξέχαστες!

Αφήνουμε πίσω μας το χωριό Λάκκοι και προχωρούμε Νότια προς το ξακουστό Οροπέδιο του Ομαλού το οποίο βρίσκεται σε υψόμετρο 1050 μ. Καθώς ανεβαίνουμε, αφήνουμε στο δεξί μας χέρι το χωριό Καράνου και την απίστευτη θέα όλου του κάμπου της Κοιλάδας του Κερίτη μέχρι τις ακτές των Χανίων. Είναι μια διαδρομή 15 χλμ.,με άγρια φυσική ομορφιά, στην οποία συναντούμε 2 γραφικές ταβέρνες για καφέ ή φαγητό και τέτοια μαγευτική θέα που είναι δύσκολο κανείς να φύγει και να ξαναπάρει το δρόμο προς τον Ομαλό.

Η συνέχεια της διαδρομής είναι εξ ίσου μαγευτική: το άγριο φυσικό τοπίο γεμίζει δέος την ψυχή αλλά και θαυμασμό για το έργο του Πάνσοφου Δημιουργού και την ομορφιά της ενδοχώρας του Δήμου Πλατανιά. Μετά από λίγο ο δρόμος παύει πια ν’ ανηφορίζει και αρχίζει να γίνεται κατηφορικός. Είμαστε στο σημείο εισόδου του Οροπεδίου, στο σημείο που οι ντόπιοι αποκαλούν «Νερατζόπορα» ή «Νερατζόπορτα». Στο τέλος της κατηφόρας στα δεξιά ένα μικρό μονοπάτι οδηγεί στην είσοδο του περιβόητου σπηλαιοβάραθρου που είναι γνωστό με την ονομασία «Του Τζανή ο Σπήλιος» Το σπηλαιοβάραθρο λέγεται ότι έχει μήκος περίπου 2,5 χλμ,βύθισμα 241μ. και πήρε το όνομά του από τον οπλαρχηγό Μάρκο Τζανή ο οποίος υπήρξε ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων κατακτητών. Στην απέναντι πλευρά του δρόμου, στην κορυφή του λόφου δεσπόζει το εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα καθώς και ο Πύργος και ο τάφος του Χατζη-Μιχάλη Γιάνναρη, του ξακουστού Επαναστάτη και Οπλαρχηγού των Κρητικών Επαναστάσεων ο οποίος, χάρη στο αδούλωτο φρόνημά του και τους αγώνες του για τη λευτεριά της πατρίδας, ονομάστηκε «Ημίθεος των Λευκών Ορέων». Καθίστε έξω από το εκκλησάκι και απολαύστε τη θέα, την απίστευτη ηρεμία του τοπίου και τα απίθανα αρώματα που μεταφέρει το δροσερό αεράκι.

Κατηφορίζουμε πάλι στον κεντρικό δρόμο και κινούμαστε προς τα Νότια. Τώρα βρισκόμαστε στην καρδιά του Οροπεδίου στις φιλόξενες, παραδοσιακές ταβερνούλες κάτω από τις πανύψηλες λεύκες. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν τις νοστιμιές της Κρητικής κουζίνας που μπορεί κανείς να γευτεί εδώ- γεύσεις απερίγραπτες κι αξέχαστες αντιπροσωπευτικές της τοπικής Κρητικής κουζίνας και των αγνών ντόπιων προϊόντων!

Κατευθύνεστε από το Σκινέ προς τον Ομαλό στρίβοντας αριστερά στην έξοδο του χωριού όπου η σήμανση σας κατευθύνει προς Καράνου και Ομαλό. Μετά από 7 χλμ περίπου στον ανηφορικό επαρχιακό δρόμο, ανάμεσα από πλούσιους ελαιώνες αλλά και τοπική χλωρίδα (πλατάνια, κουμαριές, αγριοαχλαδιές, ασπαλάθους κλπ. ) φτάνετε στο χωριό Ορθούνι.

Είναι ορεινό χωριό ,στα 400μ υψόμετρο, με λίγους μόνιμους κατοίκους οι οποίοι διατηρούν την παράδοση και τον πολιτισμό του τόπου. Υπάρχουν δυο παλιές εκκλησίες στο χωριό : η εκκλησία της Παναγίας η οποία αναστηλώθηκε το 19^ο αιώνα, και η οποία γιορτάζει στις 15 Αυγούστου, και η εκκλησία του Προφήτη Ηλία που χρονολογείται από την Ενετοκρατία και εορτάζεται στις 20 Ιουλίου.

Το Ορθούνι είναι ιδανικό μέρος για φυσιολάτρες λόγω της πλούσιας βλάστησης, της ομορφιάς του ορεινού ανάγλυφου και των πολλών σπηλαίων που διαθέτει, τα περισσότερα από τα οποία είναι ανεξερεύνητα. Στη θέση «Μουτσουδιά», μέσα σ’ ένα δάσος από κυπαρίσσια και πουρνάρια, υπάρχει πηγή και ένα θεόρατο πλατάνι με φύλλωμα που καλύπτει έκταση πάνω από 1 στρέμμα- θαυμαστό και μοναδικό μνημείο της φύσης. Στο ίδιο σημείο υπάρχει σπήλαιο με πολλούς θαλάμους με πλούσιο διάκοσμο.

Μερικά χιλιόμετρα μετά το Σκινέ καθώς ανηφορίζουμε προς τα Νέα Ρούματα, συναντούμε άλλο ένα γραφικότατο ορεινό χωριό του Δήμου Πλατανιά: τον Πρασέ. Λίγο πριν την είσοδο του χωριού, στα αριστερά όπως ανεβαίνουμε, το Πρασιανό Φαράγγι κόβει την ανάσα προσφέροντας μια μοναδική θέα με τις απόκρημνες πλαγιές του και την πλούσια, καταπράσινη βλάστησή του. Για τους φυσιολάτρες: το Φαράγγι είναι προσβάσιμο και προσφέρεται για έναν περίπατο σε μήκος περίπου 5 χλμ.

Τα καφενεία-ταβέρνες του χωριού και ο κυρίως οικισμός βρίσκονται πάνω στον κεντρικό δρόμο αλλά αυτός είναι ο νέος οικισμός. Ο παλιός σώζεται ακόμη και τα υπολείμματά του είναι εμφανή και απλώνονται παράλληλα στο ποτάμι , αριστερά και κάτω του κεντρικού δρόμου όπως ανεβαίνουμε. Μια βόλτα στον παλιό οικισμό κρύβει ευχάριστες εκπλήξεις για τον επισκέπτη. Πέρα από το πανέμορφο, καταπράσινο φυσικό τοπίο, το πνιγμένο στα πλατάνια, τις καστανιές και τις ελιές, μπορεί κανείς να προχωρήσει μέχρι τον οικισμό «Ασκίδια» και να θαυμάσει το μοναδικού φυσικού κάλλους πευκοδάσος το οποίο στολίζει τις πλαγιές και από το οποίο παράγεται αρίστης ποιότητας μέλι. Στον ίδιο οικισμό υπάρχει η Βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Νικολάου η οποία χρονολογείται από τον 15^ο αιώνα, πλούσια σε εντυπωσιακές τοιχογραφίες, και η οποία χρησιμοποιείτο επί Τουρκοκρατίας σαν κρυφό σχολειό. Είναι μια όαση δροσιάς το χωριό όπου ο επισκέπτης πραγματικά χάνει την αίσθηση του χρόνου και αποξεχνιέται απολαμβάνοντας τη φυσική ομορφιά και τη δροσιά του ορεινού τοπίου!

Στην Τοπική Κοινότητα του Πρασέ ανήκει και ο οικισμός «Χωστή» ο οποίος πια έχει ελάχιστους μόνιμους κατοίκους οι οποίοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία. Αξίζει όμως μια επίσκεψη γιατί πραγματικά το τοπίο γύρω από τον οικισμό είναι ανεπανάληπτης φυσικής ομορφιάς. Το όνομα του προέρχεται ακριβώς από το γεγονός ότι είναι «κρυμμένο» μέσα στην πλούσια καταπράσινη βλάστηση. Πέρα από την απίστευτη φυσική ομορφιά της Χωστής , πολύ αξιόλογο σημείο για επίσκεψη είναι η «Βασιλική Στράτα». Πρόκειται για ένα μονοπάτι- καλντερίμι (σώζονται μόνο τα ίχνη του σήμερα) το οποίο χρησίμευε πριν από αιώνες ως «οδική» σύνδεση του Πρασέ με το Δήμο Καντάνου- Σελίνου. Η διαδρομή γινόταν με άλογα και είχε διάρκεια περίπου 3 ωρών. Σήμερα προσφέρει στον επισκέπτη μια ανεπανάληπτη εμπειρία ως διαδρομή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.

Ο Ψαθογιάννος αποτελεί πανέμορφο χωριό της ημιορεινής ενδοχώρας με αρκετά σημεία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και μνημεία της Φύσης. Τέτοια είναι :

• Ο υπεραιωνόβιος πλάτανος που υπάρχει στην είσοδο του χωριού . Δίπλα του ακριβώς υπάρχει πηγή νερού και μια βρύση της οποίας ο τρούλος χτίστηκε επί Τουρκοκρατίας
• Στην πάνω γειτονιά του χωριού υπάρχει ρυάκι μέσα στο οποίο φυτρώνει μια οξιά ηλικίας περίπου 400 ετών!
• Δίπλα στο παλιό Κοινοτικό Κατάστημα υπάρχει ελαιόδεντρο του οποίου η ηλικία ξεπερνά τα 2400 έτη !
• Όλη η περιοχή καλύπτεται από απέραντους ελαιώνες οι οποίοι υπολογίζονται να είναι ηλικίας άνω των 150 ετών. Υπολογίζεται ότι το χωριό Ψαθογιάννος παράγει πάνω από 900 τόνους ελαιόλαδο ετησίως και έρχεται δεύτερο Πανελλαδικά όσον αφορά την ποσότητα και την ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος.
• Η κεντρική Εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο και μάλιστα το καμπαναριό της θεωρείται ιστορικό
• Στο κέντρο του χωριού υπάρχει ο λεγόμενος «Πύργος του Ψαθογιάννου» ο οποίος ήταν Τούρκικες φυλακές αρχικά και στη συνέχεια μετατράπηκε σε ελαιοτριβείο.
• Μεγάλο παραδοσιακό πανηγύρι πραγματοποιείται κάθε χρόνο, τον Απρίλη ανήμερα του Αγίου Γεωργίου.

Κάθε σημείο του Δήμου Πλατανιά κρύβει μια ευχάριστη μικρή έκπληξη για τον επισκέπτη και δημιουργεί μια ευχάριστη ανάμνηση η οποία τον φέρνει πίσω για 2^η, 3^η ή και πολλοστή επίσκεψη, όπως ομολογούν πολλοί Έλληνες και ξένοι επισκέπτες μας.

Αφού αφήσουμε πίσω το Φουρνέ, και ακολουθήσουμε τον ανηφορικό δρόμο για Ομαλό, μπορούμε να θαυμάσουμε από κοντά τόσο την ντόπια χλωρίδα όσο και το μοναδικό ιδιωτικό Πάρκο με πολλά δείγματα τοπικής χλωρίδας όσο και τροπικά φυτά που ευδοκιμούν στο εύκρατο κλίμα της περιοχής. Η διαδρομή είναι πνιγμένη στο ασημοπράσινο των ελαιώνων και κάθε στροφή του δρόμου ανοίγει μπροστά μας μια καινούρια εικόνα με μια μοναδική θέα. Μετά από περίπου 10 χλμ από το Φουρνέ, αφού πάρουμε μια τελευταία δεξιά στροφή αντικρίζουμε μια εικόνα που θυμίζει καρτ ποστάλ: το ιστορικό χωριό Λάκκοι «χυμένο» στις πλαγιές 4 λόφων, με τα σπίτια του μισοκρυμμένα μέσα στις ελιές και τα κυπαρίσσια. Είναι χωριό με μακρά ιστορία η οποία ανάγεται στα τέλη του 11^ου μ.Χ. αιώνα. Έχει ιστορία πλούσια σε επαναστάσεις και ηρωικούς αγώνες καθώς και με αμέτρητους νεκρούς σε μάχες εναντίον των Τούρκων κατακτητών αλλά και σε άλλα πεδία όπως στο Μακεδονικό Αγώνα. Το Μνημείο που υπάρχει στην κεντρική πλατεία, το «Σελί», με τους τρεις Κρητικούς, συμβολίζει ακριβώς αυτές τις τρεις γενιές αγωνιστών που θυσίασε το ηρωικό χωριό.

Στη Νότιο ανατολική πλευρά του χωριού μπορεί ο επισκέπτης να επισκεφτεί το Βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, που χρονολογείται από το 12^ο μ.Χ. αιώνα, καθώς και την Ενετική Βρύση της ίδιας περίπου ηλικίας. Στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, που γιορτάζει στις 3 Νοεμβρίου, στον εσπερινό οι κάτοικοι ετοιμάζουν παραδοσιακό κέρασμα προς τιμήν του Αγίου. Εντυπωσιακή είναι και η κεντρική Εκκλησία του Αγίου Αντωνίου η οποία γιορτάζει στις 17 Ιανουαρίου

Το χωριό είναι πλούσιο σε διαδρομές για φυσιολάτρες:

• Από την πλατεία ανηφορικά προς την τοποθεσία «Σαβουρέ» όπου σώζονται τα ερείπια πύργων – παρατηρητηρίων από την Τουρκοκρατία (χρησίμευαν σαν σκοπιές των κατακτητών) και όπου η θέα περνά Βόρεια πάνω από τον κάμπο και φτάνει μέχρι τις ακτές του νησιού
• Από την πλατεία Νοτιοδυτικά προς «Βρυσσί» και μέχρι το Οροπέδιο του Ομαλού για τους πιο τολμηρούς
• Από την είσοδο του χωριού κατηφορίζοντας Ανατολικά μέσα από μια πανέμορφη διαδρομή περίπου 15 λεπτών φτάνουμε στο χωριό «Μεσκλά». Η ίδια διαδρομή μπορεί να γίνει με αυτοκίνητο από ένα πρόσφατα κατασκευασμένο δρόμο ο οποίος ξεκινά από διακλάδωση λίγο πριν την είσοδο του χωριού.

Σε κάθε περίπτωση, μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ ή το ποτό σας ή και ένα γεύμα γνήσιας τοπικής κουζίνας με αγνά ντόπια υλικά στα γραφικά καφέ της πλατείας. Απολαύστε τη φιλόξενη παρέα των ντόπιων, καθώς και την απίστευτη ηρεμία και τη γραφικότητα του τοπίου. Είναι σίγουρο ότι η εμπειρία θα σας μείνει αξέχαστη!

O Σέμπρωνας είναι ορεινό χωριό του νέου Καλλικρατικού Δήμου Πλατανιά με 131 κατοίκους. Οι γειτονιές του είναι σκόρπιες σε ένα μικρό οροπέδιο που έχει σχηματίσει περίτεχνα η φύση. Είναι ένα πανέμορφο χωριό με πάνω από 80 φυσικές πηγές των οποίων τα νερά τροφοδοτούν το μικρό οροπέδιο και του δίνουν δροσιά και την καταπράσινη εικόνα που συναντά ο επισκέπτης. Η σημαντικότερη από αυτές τις πηγές βρίσκεται στη θέση «Καμπί», μία τοποθεσία απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς με γάργαρα νερά και αιωνόβια πλατάνια.

Συμβατική διαδρομή: Για να φτάσει κανείς στο χωριό, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο του Νομού Χανίων, πρέπει να ακολουθήσει τον κάθετο οδικό άξονα που ενώνει την πόλη των Χανίων με το παραθαλάσσιο χωριό της Σούγιας. Συναντά το χωριό περίπου στο μέσον της καταπράσινης διαδρομής, 33 χλμ. από τα Χανιά και σε υψόμετρο 640 μ.

Διαδρομές με 4×4:

• Ένας χωμάτινος φιδωτός δρόμος ενώνει τα χωριά Σέμπρωνας και Παλαιά Ρούματα ( χλμ.). Το ξεχωριστό της διαδρομής είναι ότι ανεβαίνει στο πασίγνωστο βουνό Αποπηγάδι από όπου μπορείτε να θαυμάσετε ανεμπόδιστη θέα προς τα βόρεια του Νομού Χανίων και τα δυτικά αυτού.
• Μία υπέροχη καταπράσινη διαδρομή παράλληλα του Σεμπρωνιώτη ποταμού ξεκινά από το χωριό Κεφάλα και φθάνει στο Σέμπρωνα ( χλμ.)

Στο χωριό, και συγκεκριμένα στη γειτονιά Σελί (πάνω στον κύριο οδικό άξονα Χανιά-Σούγια), λειτουργούν τρία καφενεία-ταβέρνες και ο επισκέπτης μπορεί να εξυπηρετηθεί από αυτά για φαγητό, ποτό, αναψυκτικά, παγωτά κτλ.

Προϊόντα: Οι ασχολίες των κατοίκων είναι ως επί το πλείστον αγροτοκτηνοτροφικές. Έτσι, ανάλογα με την εποχή, μπορεί ο επισκέπτης να προμηθευτεί εξαιρετικής ποιότητας: Κάστανα,Γαλακτοκομικά προϊόντα, λάδι, κρασί, μέλι, ελιές και μήλα.
Ναοί: Στο χωριό υπάρχουν τρεις ναοί

– Άγιος Γεώργιος (1910) στο κέντρο του χωριού, η εκκλησία που τελούνται τα περισσότερα μυστήρια. Εορτάζεται την ημέρα της γιορτής του Αγίου Γεωργίου το πρωί, όπου μετά τη λειτουργία προσφέρεται στον περίβολο παραδοσιακό κέρασμα από τις γυναίκες του χωριού.

– Άγιος Ιωάννης Αποπηγάδι (1873) στην κορυφή του Αποπηγαδιού, σε θέση με υπέροχη θέα προς τα βόρεια του Νομού. Εδώ υπάρχει η πηγή «Γητεμένη Βρύση» της οποίας το νερό σύμφωνα με την παράδοση είναι υαματικό. Εορτάζεται στις 23 Ιουνίου το απόγευμα, παραμονή της γέννησης του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, όπου σε μία πλατεία με πλατάνια μέσα στη φύση στήνεται γλέντι μετά τη λειτουργία με φαγητό μέχρι το πρωί.

– Άγιος Ιωάννης-Αποκεφάλιση (15^ος αιώνας) στη γειτονιά Μπομπολιανά. Το παλαιότερο εκκλησάκι του χωριού με μνημειακή αξία. Εορτάζεται στις 29 Αυγούστου το πρωί, όπου μετά τη λειτουργία προσφέρεται στον περίβολο παραδοσιακό κέρασμα από τις γυναίκες του χωριού.

Εκδηλώσεις: Στο Σέμπρωνα δραστηριοποιείται Πολιτιστικός Σύλλογος που αποτελείται από νέους του χωριού και διοργανώνει κάθε χρόνο.

• Πανηγύρι 23/6 Αποπηγάδι: Στην κορυφή του Αποπηγαδιού και σε υψόμετρο 1.100 μέτρων, παραδοσιακό γλέντι με ντόπια προϊόντα και πολύ κέφι.
• Oρεινό Αντάμωμα: Το πρώτο Σάββατο του Αυγούστου στην κεντρική πλατεία του χωριού με παραδοσιακή μουσική, ντόπια προϊόντα…

Ένα από τα μαγευτικά «πορτοκαλοχώρια» του κάμπου του Κερίτη ποταμού και ταυτόχρονα ένα από τα Μαρτυρικά χωριά της Ελλάδας : ο Σκινές. Επίσημα αναγνωρισμένο ως ένα από τα χωριά του «Δικτύου Μαρτυρικών Χωριών της Ελλάδας» κάηκε ολοσχερώς από τους Γερμανούς κατακτητές και εκτελέστηκαν οι κάτοικοί του . Ξαναγεννήθηκε από την τέφρα του όμως και τώρα είναι ένα εύφορο χωριό που έχει πολλά να προσφέρει τόσο στους κατοίκους όσο και στους επισκέπτες του.

Σημείο αναφοράς του χωριού είναι η πλατεία του, γύρω από την οποία υπάρχουν γραφικά καφενεία και ταβερνούλες όπου ο επισκέπτης μπορεί ν’ απολαύσει το ποτό του ή το γεύμα του παρέα με τους φιλόξενους κατοίκους του χωριού. Λίγα μέτρα μακριά από την πλατεία βρίσκεται η εντυπωσιακή εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος η οποία γιορτάζει στις 6 Αυγούστου. Την παραμονή, στον Εσπερινό, αλλά και ανήμερα της γιορτής συρρέει πλήθος προσκυνητών στο Σκινέ και το πανηγύρι που γίνεται αποκτά ιδιαίτερο χρώμα.

Καθώς ερχόμαστε στο Σκινέ από τον Αλικιανό(από τον οποίο απέχει περίπου 2 χλμ. ) , λίγα μέτρα πριν την είσοδο της πλατείας, συναντούμε στα δεξιά μας το «Ίδρυμα Ιουλιανός Τσιράκης» , μια Αίθουσα εκδηλώσεων και ποικίλων χρήσεων , αληθινό κόσμημα, δωρεά στη μνήμη του γιού του εκ Σκινέ καταγόμενου επιχειρηματία Εμμ. Τσιράκη ο οποίος διέπρεψε και πέτυχε στη Βραζιλία αλλά δεν ξέχασε ποτέ τον τόπο του.

Ακολουθώντας το δρόμο που διακλαδίζει δεξιά από την πλατεία συναντούμε , μετά από λίγα μέτρα, την Εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Χριστού. Αν συνεχίσουμε τον ανηφορικό δρόμο προς τα βουνά στα ΝΑ του χωριού ,μετά από μια απίστευτη διαδρομή μέσα από πορτοκαλεώνες και ελαιώνες, φθάνουμε σ’ ένα πλάτωμα το οποίο, στα 400 μέτρα υψόμετρο περίπου, προσφέρει πανοραμική θέα τόσο του κάμπου όσο και των γύρω βουνών. Στο σημείο αυτό βρίσκεται το Εθνικό Σκοπευτήριο όπου διεξάγονται αγώνες σκοποβολής σε επίπεδο Παγκρήτιο ή και Πανελλαδικό και όχι μόνο. Λίγα μέτρα πιο πέρα είναι η τοποθεσία που οι ντόπιοι αποκαλούν «Γολγοθά» και στο οποίο έχουν ανεγείρει 3 τεράστιους μαρμάρινους σταυρούς σε ανάμνηση του Θείου δράματος και της Σταύρωσης. Αξίζει η ανάβαση στο σημείο αυτό έστω και μόνο για να απολαύσετε τη θέα, την ηρεμία της φύσης και τα μεθυστικά αρώματα από τα θυμάρια και τα άλλα δείγματα της ντόπιας χλωρίδας!

Ένα ακόμη «πορτοκαλοχώρι» του κάμπου ,πνιγμένο στο πράσινο, περιμένει τον επισκέπτη που φεύγει από τον Αλικιανό και κατευθύνεται Νοτιοδυτικά προς την ενδοχώρα: ο Βατόλακκος. Είναι χωριό με πολλά σημεία φυσικής ομορφιάς , πολλά στοιχεία Παράδοσης και σημεία που αξίζουν μια επίσκεψη.

Καθώς μπαίνει ο επισκέπτης στο χωριό συναντά την Πλατεία, δίπλα στο ποταμάκι που διαρρέει το χωριό, με τα ψηλά πλατάνια, και τα γραφικά καφενεία όπου μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ ή το ποτό σας ή ακόμα κι ένα γεύμα αντιπροσωπευτικό της Κρητικής κουζίνας με αγνά ντόπια υλικά.

Πάνω στην Πλατεία βρίσκεται η κεντρική εκκλησία του χωριού η οποία είναι ρυθμού Βασιλικής του 14^ου αιώνα. Είναι Δίκλιτη Βασιλική: το ένα κλίτος αφιερωμένο στους Αποστόλους Πέτρο & Παύλο και μάλιστα στις 28 Ιουνίου κάθε χρόνο διοργανώνεται προς τιμήν τους μεγάλο παραδοσιακό πανηγύρι, και το δεύτερο κλίτος αφιερωμένο στον Άγιο Φανούριο. Δίπλα στην Εκκλησία βρίσκεται το Δημοτικό Σχολείο του Βατολάκκου και το «Ρολόι» ,δωρεά κατοίκου του χωριού στη μνήμη των εκτελεσθέντων από τους Ναζί κατά τη διάρκεια της Κατοχής.

Μια ξύλινη γεφυρούλα οδηγεί πάνω από το ποτάμι στο Μουσείο «Φάμπρικας & Ελιάς» όπου ο επισκέπτης μπορεί να γνωρίσει από κοντά πολλά αντικείμενα που χρησιμοποιούταν για την παραγωγή ελαιολάδου αλλά και γενικότερα στην αγροτική ζωή του τόπου.

Αν αφήσουμε πίσω την φιλόξενη πλατεία, διασχίσουμε το χωριό και φτάσουμε στο Νότιο άκρο του , πέρα από τα γραφικά δρομάκια και σπίτια που συναντούμε σ’ όλη τη διαδρομή, δίνεται η ευκαιρία να επισκεφτείτε τις αναπαλαιωμένες αλλά και τις σύγχρονες εγκαταστάσεις-προσθήκες- γνωστού Οινοποιείου όπου μπορείτε να πάρετε μέρος σε γευσιγνωσίες αλλά και να απολαύσετε ένα πεντανόστιμο γεύμα ή τον καφέ σας σ’ ένα πραγματικά απίστευτο περιβάλλον το οποίο «παντρεύει» πολύ επιτυχημένα το χθες με το σήμερα!

Μια ακόμα εντυπωσιακή διαδρομή ,ιδιαίτερα για φυσιολάτρες, είναι αυτή που οδηγεί από το «Σκονίζο»- μικρό οικισμό σε απόσταση από το Βατόλακκο- προς το χωριό «Μανωλιόπουλο» ή προς το χωριό «Ντερές» . Οι δρόμοι αυτοί είναι προσπελάσιμοι μόνο με «ψηλό» αυτοκίνητο ή 4Χ4 και μάλιστα στο σημείο αυτό οργανώνονται περιστασιακά αγώνες «μότο κρος».

Τέλος αξίζει να επισκεφτεί κανείς το Φράγμα του «Βαρσαμιώτη» , ένα θαύμα της σύγχρονης τεχνολογίας μέσα σε ένα ειδυλλιακό τοπίο πνιγμένο στο πράσινο!

Ο δρόμος που ελίσσεται ανηφορικά μετά τις Πηγές στα Μεσκλά φέρνει, μετά από 6-7 χλμ περίπου, σ’ ένα από τα γραφικότερα ορεινά χωριά της ενδοχώρας του Δήμου Πλατανιά: τη Ζούρβα. Είναι ένα μικρό χωριό με ελάχιστους μόνιμους κατοίκους το οποίο όμως προσελκύει πάρα πολλούς επισκέπτες λόγω της άγριας ομορφιάς του και της υπέροχης θέας που προσφέρει αλλά και του απίστευτα γευστικού φαγητού που σερβίρεται στις γραφικές του ταβέρνες και τα καφέ του. Το χωριό είναι «γαντζωμένο» στις κορυφές των βουνών και κάθε του σημείο προσφέρει μαγευτική θέα προς όλο τον κάμπο μέχρι και τα παράλια του Νομού Χανίων. Στα δεξιά όπως ανεβαίνουμε, ακριβώς στα απέναντι βουνά, η θέα ενός ακόμα χωριού κυριολεκτικά γαντζωμένου στις βουνοκορφές κόβει την ανάσα. Είναι το ιστορικό χωριό Λάκκοι σε υψόμετρο 550μ.

Τόσο ο δρόμος που ανεβαίνει από τα Μεσκλά, όσο και όλος ο δρόμος που διασχίζει το χωριό και αρκετά μετά την έξοδο από αυτό πλαισιώνεται από πανύψηλα κυπαρίσσια. Δεν λείπουν όμως και τα ελαιόδεντρα, οι μηλιές, οι αχλαδιές και –σε κάποια σημεία-ακόμη και τα αμπέλια. Η ίδια η Ζούρβα αποτελεί Παράδεισο για τους φυσιολάτρες αλλά και τα αρκετά μονοπάτια που ξεκινούν από την καρδιά του χωριού και οδηγούν σε διάφορα σημεία απίστευτης άγριας ομορφιάς. Είναι μονοπάτια χαρτογραφημένα και απόλυτα ασφαλή για τον επισκέπτη. Υπάρχουν όμως και αρκετά δευτερεύοντα εξ ίσου ασφαλή. Ένα από αυτά οδηγεί στο «Βρυσί» σε απόσταση περίπου 10 χλμ, σπήλαιο του οποίου τα πεντακάθαρα νερά χρησιμοποιούνται για την ύδρευση πολλών γύρω χωριών όπως η ίδια η Ζούρβα και οι Λάκκοι, αλλά και τα υπόλοιπα νερά του διοχετεύονται μέσα από βάραθρα στις «Πηγές» του Κερίτη στα Μεσκλά.

Ένα άλλο μονοπάτι οδηγεί στην «Τρομάρισσα» ένα από τα έσχατα σημεία στα όρια του Δήμου Πλατανιά, μια αληθινή αετοφωλιά, ένα σημείο αλησμόνητου φυσικού κάλλους!

Τέλος, ο δρόμος που διασχίζει τη Ζούρβα οδηγεί Ανατολικά, μετά από 8-10 χλμ. προς το Θέρισο( την ιστορική έδρα του Επαναστάτη του 1905 και αργότερα Πρωθυπουργού της Ελλάδας, Ελευθερίου Βενιζέλου) και από κει, μετά από 14 χλμ. στην πόλη των Χανίων.