Ένα ταξίδι στο όνειρο η Δημοτική Ενότητα Πλατανιά με πληθυσμό 6549 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Προορισμοί με έντονο τουριστικό ενδιαφέρον, περιοχές με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος άλλα και χωριά στα οποία έχουν γραφεί σελίδες ιστορίας συνθέτουν τη Δημοτική Ενότητα του Πλατανιά. Εδώ και η έδρα του Καλλικρατικού μας Δήμου, το Γεράνι.

Το χωριό του Πλατανιά εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια σε τουριστικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής της Δυτικής Κρήτης αφού ο αριθμός και η ποιότητα των επιλογών και των υποδομών, καθιστούν τον Πλατανιά έναν αυτόνομο τουριστικό προορισμό.

Το υπέροχο με αυτό το χωριό είναι ότι μπορεί κανείς να απολαύσει τα πάντα χωρίς να μετακινηθεί καν από τη βάση του. Ο Πλατανιάς διαθέτει εξαιρετικά εστιατόρια και ταβέρνες με έμφαση στην τοπική κουζίνα και τα ντόπια προϊόντα, που καλλιεργούνται στην περιοχή, μία μαγευτική παραλία που προσφέρει όλες τις ανέσεις, ιδιαίτερα έντονη νυχτερινή ζωή και το παλιό χωριό που κρέμεται από την πλαγιά για να αγναντεύει τη θάλασσα και τα χρώματα του τοπίου όλες τις ώρες τις ημέρας.

Ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο, από το χωριό του Πλατανιά προς τα δυτικά, συναντάμε διαδοχικά πολλά χωριουδάκια, το καθένα με το δικό του ύφος και τη δική του ομορφιά.

Ο Πύργος Ψηλονέρου και το Γεράνι είναι τα πρώτα χωριά που συναντάμε στο δρόμο μας. Tο Γεράνι εκτείνεται σε δύο επίπεδα, ένα κατά μήκος της παραλίας και ένα στην ενδοχώρα, φαινόμενο σύνηθες κατά την ενετοκρατία, όταν οι κάτοικοι εγκατέλειπαν τα παράλια προκειμένου να αποφύγουν τις επιθέσεις των πειρατών. η απέραντη παραλία του Γερανίου με τα γραφικά ταβερνάκια και τα άνετα και περιποιημένα καταλύματα ίσως σας δελεάσει σε τέτοιο βαθμό ώστε να «ρίξετε άγκυρα» εκεί!

Κάνοντας μια μικρή παράκαμψη από τον παραλιακό στην ενδοχώρα, οι μικροί γραφικοί οικισμοί Λουτράκι, Μόδι, Βρύσες και Πατελάρι, αναπτυγμένοι στην εύφορη πεδιάδα του Πλατανιά, θα μας «ξεναγήσουν» στα εκκλησάκια τους και τις πλούσιες καλλιέργειες εσπεριδοειδών και ελαιόδεντρων και θα μας «φιλέψουν» καφέ στην κεντρική τους πλατεία.

Επανερχόμενοι στον παραλιακό δρόμο, κάνουμε μία στάση στο Μάλεμε. Tο ιστορικό χωριό έχει συνδέσει το όνομά του με τη Μάχη της Κρήτης. Το γερμανικό νεκροταφείο αποτελεί υπενθύμιση όσων συνέβησαν αλλά και συγχώρεση και συμφιλίωση με το παρελθόν. Η όμορφη παραλία, η γαλήνη του τοπίου και η φιλοξενία των ντόπιων είναι σίγουρο ότι θα σας κρατήσουν την καλύτερη συντροφιά για όσο μείνετε εκεί.

Σε κοντινή απόσταση από το Μάλεμε συναντάμε το κεφαλοχώρι Κοντομαρί. Στο κέντρο του χωριού, το μνημείο πεσόντων θυμίζει στον επισκέπτη το τραγικό γεγονός της εκτέλεσης του ανδρικού πληθυσμού του χωριού από τους Γερμανούς, σε αντίποινα για τη συμμετοχή τους στη Μάχη της Κρήτης. Αξίζει να περιπλανηθεί κανείς στους δρόμους του χωριού και να επισκεφθεί τους γύρω οικισμούς που συνθέτουν το Κοντομάρι. Από τον παραθαλάσσιο Πύργο Ψηλονέρου, το Μετόχι και τους ημιορεινούς οικισμούς της Κοιλάδας και του Ξηροκαμπίου θα φύγετε γεμάτοι από εικόνες, μυρωδιές και εμπειρίες.

Οδηγώντας βαθύτερα προς την ενδοχώρα συναντάμε ένα σωρό χωριουδάκια, το Ξαμουδοχώρι, τον Κυπάρισσο, το Ζουνάκι, το Μανωλιόπουλο για να καταλήξουμε στα όρια του δήμου, στο χωριό Ντερές. Χτισμένο στις όχθες του παραπόταμου του Ταυρωνίτη, του Πνιγάρη ποταμού, το χωριό μετράει πανέμορφα ξωκλήσια χαμένα στην οργιώδη βλάστηση.

Περισσότερες πληροφορίες για τη Δημοτική Ενότητα Πλατανιά, τις τοπικές κοινότητες και τους οικισμούς στα παρακάτω πεδία…

Καθώς οδηγείτε από Ταυρωνίτη προς Μάλεμε, λίγο πριν μπείτε στο Μάλεμε, στρίβετε δεξιά προς Βλαχερωνίτισσα. Μετά από 3 χλμ περίπου οδήγησης ανεβαίνοντας το λόφο, μέσα από πλούσιους ελαιώνες, βρίσκεστε στην καρδιά του χωριού Βλαχερωνίτισσα, ένα πανέμορφο χωριό χτισμένο σε υψόμετρο μόλις 65μ με κάτασπρα σπίτια που περιβάλλονται από αμπέλια, οπωροφόρα δέντρα και περιβόλια.

Το χωριό θυμίζει άρχοντα όπως κάθεται στην κορυφή του λόφου και «βλέπει» πανοραμικά όλη την περιοχή του κάμπου και τις παραλίες από Κολυμπάρι μέχρι τα Χανιά.

Η ιστορία του χωριού φτάνει μέχρι τη Μινωική εποχή όπως φανερώνουν τα ερείπια τάφων που έχουν βρεθεί.

Η κεντρική εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στη Γέννηση της Παναγίας και εορτάζεται με λαμπρό πανηγύρι και γλέντι στις 7 Σεπτεμβρίου. Ο θρύλος λέει ότι χτίστηκε στη θέση όπου ένα όραμα αποκάλυψε την ύπαρξη της εικόνας που προερχόταν από την εκκλησία των Βλαχερνών της Κωνσταντινούπολης.

Τον Ιούλιο κάθε χρόνο ο Πολιτιστικός Σύλλογος οργανώνει το ετήσιο πανηγύρι του χωριού που συγκεντρώνει πλήθος κόσμου.

Είναι τόσες οι φυσικές ομορφιές του χωριού και τόση η φιλοξενία των κατοίκων που θα σας μαγέψει.

Καθώς διασχίζετε τον Κάμπο με τους πλούσιους πορτοκαλεώνες και κατευθύνεστε βόρεια από την Επισκοπή Αγιάς προς Πλατανιά, διασχίζετε το μικρό αλλά γραφικό χωριουδάκι Πατελάρι. Βρίσκεται απέναντι από τη θέση «Δρακιανά» δίπλα στο ποτάμι, πνιγμένο στο πράσινο, ιδανικό σημείο για ηρεμία και χαλάρωση αλλά και πάνω σε δρόμο κατάλληλο για ποδηλασία. Λίγα χιλιόμετρα μετά το Πατελάρι ο δρόμος διακλαδίζει αριστερά και οδηγεί στο χωριό Βρύσες.

Το χωριό πήρε τ’ όνομά του από τις πολλές πηγές που υπήρχαν εκεί και από τις οποίες σώζονται σήμερα μόνο 4. Ο επισκέπτης εντυπωσιάζεται από την καταπράσινη διαδρομή, την κεντρική πλατεία με τα θεόρατα πλατάνια και την ηρεμία και γαλήνη που αποπνέει το τοπίο.

Είναι μια περιοχή πλούσια σε αρχαιολογικά και γεωλογικά ευρήματα και πλούσια ιστορία. Λίγο πριν την είσοδο του χωριού υπάρχει ένα μονοπάτι «η Ξενία Οδός» ή το «φαράγγι της Κατσούνας» που οδηγεί στην καρδιά ενός εντυπωσιακού καταπράσινου τοπίου και, από ένα σημείο και πέρα στα ερείπια της αρχαίας Περγάμου που ίδρυσε ο Αγαμέμνονας γυρνώντας από την Τροία. Η ύπαρξη της αρχαίας πόλης είναι επιβεβαιωμένη δυστυχώς, όμως, λόγω της γενικότερης κακής συγκυρίας, δεν έχουν γίνει οι εργασίες αποκάλυψής της. Στο ίδιο ύψωμα βρίσκονται και δυο εντυπωσιακά σπήλαια, το ένα από τα οποία λέει η παράδοση ότι ήταν τούνελ που οδηγούσε στο Πατελάρι.

Καθώς υπάρχουν πολλά εξωκλήσια στο χωριό, είναι και πολλές οι εκδηλώσεις και τα πανηγύρια που γίνονται. Έτσι στις 15 Αυγούστου γίνεται γιορτή προς τιμήν της Παναγίας, στις 14 Σεπτεμβρίου για τον Τίμιο Σταυρό, και μια μεγάλη πολιτιστική μέσα στον Αύγουστο.

Η παραλιακή οδός που διασχίζει το Μάλεμε διακλαδίζει αριστερά λίγο πριν μπείτε στο χωριό. Στρίβετε αριστερά και ακολουθείτε τον ανηφορικό δρόμο ο οποίος οδηγεί, μετά από 3 περίπου χλμ, στο Ξαμουδοχώρι.

Το χωριό πλαισιώνει το δρόμο και απλώνεται από τη ρίζα του λόφου, αγκαλιάζει την κορυφή και συνεχίζει από την αντίθετη μεριά, προχωρώντας μέσα από καταπράσινα αμπέλια, κυπαρίσσια και ελαιόδεντρα, προς την καρδιά της ενδοχώρας , το Συρίλι, το Ζουνάκι και το Ντερέ. Είναι ένα γραφικότατο χωριό ,με εντυπωσιακή θέα προς τα παράλια του Δήμου Πλατανιά, παράδεισος για τους φυσιολάτρες, ιδανικό για ηρεμία και χαλάρωση.

Οι κάτοικοι ασχολούνται με την καλλιέργεια της ελιάς και του αμπελιού παράγοντας υπέροχο κρασί και εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο.

Το παραδοσιακό καφενείο στο κέντρο του χωριού σας περιμένει να δροσιστείτε με τοπικά αναψυκτικά, καφέ και την πατροπαράδοτη τσικουδιά.

Η κεντρική εκκλησία του χωριού βρίσκεται στο βορειοδυτικό του άκρο. Είναι η εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και γιορτάζεται λαμπρά στις 13 Νοεμβρίου. Το 1870 οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού, θεωρώντας ότι το εκκλησάκι ήταν πολύ μικρό και αγνοώντας την αρχαιολογική του αξία, το γκρέμισαν και το 1935 έκτισαν στη θέση αυτή τη σημερινή εκκλησία.

Τα τελευταία χρόνια το χωριό αναπτύσσεται συνεχώς και μεγαλώνει με την συνεχή κατασκευή σύγχρονων οικοδομών που προσελκύουν πολλούς ξένους, όχι μόνο για ολιγοήμερες διακοπές αλλά και για μόνιμη εγκατάσταση.

Το Γεράνι, έδρα του Καλλικρατικού Δήμου Πλατανιά αποτελεί τη μεγαλύτερη πληθυσμιακά τοπική κοινότητα του Δήμου με 1189 κατοίκους (απογραφή 2011). Πανέμορφο παραθαλάσσιο χωριό εκτείνεται από την γέφυρα του Πλατανιά, μέχρι τον οικισμό του Πύργου Ψιλονέρου.Έχει 2,5 χλμ ακτή, με όμορφες αμμώδης δενδροφυτευμένες παραλίες.

Μερικά ιστορικά στοιχεία για την περιοχή: Το Πάνω Γεράνι ξεχωρίζει από τον παραλιακό οικισμό που βρίσκεται ένα χλμ νότια.Αναφέρεται από τον Fr. Barozzi ως Gerona το 1577. Από τον Καστροφύλακα με 149 κατ. ως Gerani το 1583.

Από τον Βασιλικάτα με 35 οφειλόμενες αγγαρείες το 1630. Στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834, αναφέρεται Gherani με 10 Χριστιανικές και 8 τούρκικες οικογένειες.Το 1881 είναι στον δήμο Πύργου Ψιλονέρου με 326 κατ. χριστιανούς και το 1900 στον ίδιο δήμο με 390 κατ.Το 1920 είναι έδρα ομώνυμου αγροτικού Δήμου, με 498 κατ. Το 1928 έχει 578 κατ, το 1940 κατ 726,το 1951 κατ 558, το 1961 κατ 502, το 1971 κατ 390 και σήμερα μόνιμοι κάτοικοι 1189.

Ο Ε. Λαμπρινάκης, πιστεύει ότι ήταν εκεί η αρχαία Κυδωνία και ότι υπήρχε ναός της Βριτομάρτιδος. Το 1867, έγινε στο Γεράνι μάχη με τους Τούρκους τους οποίους νίκησαν οι επαναστάτες. Με παράκληση των κατοίκων οι επαναστάτες έφυγαν μετά και οι Τούρκοι γύρισαν στο χωριό και προέβησαν σε σφαγές και λεηλασίες. Στο Γεράνι γεννήθηκε το 1793 ο γνωστός στην ιστορία σαν ” Γερανιώτης “, κατά κόσμο Ιωάννης Παπαδογιωργάκης.

Επίσης στη γειτονιά Πετούλια, στο Γεράνι -Μόδι, άρχισε την σταδιοδρομία του ως δάσκαλος ο μεγάλος Κρητικός συγγραφέας Ιωάννης Κονδυλάκης.

Mια τοπική κοινότητα που σίγουρα αξίζει να επισκευθείτε…

Αφήνετε πίσω το Γεράνι και οδηγείτε προς Μάλεμε. Μετά από 1 χλμ περίπου στο αριστερό σας χέρι υπάρχει διακλάδωση προς Κοντομαρί. Μετά από 2 χλμ ακόμη βρίσκεστε στο γραφικό και ηρωικό χωριό Κοντομαρί του οποίου η ιστορία φτάνει μέχρι την Ενετοκρατία και το 1200 μ Χ.

Τόσο η διαδρομή όσο και το ίδιο το Κοντομαρί είναι πνιγμένο στο πράσινο- έχει πλούσιους ελαιώνες, περιβόλια, αμπέλια και ολάνθιστους κήπους.

Πέρα από τη γραφικότητά του και τις φυσικές του ομορφιές, το χωριό διαθέτει και ένδοξη ιστορία: είναι ένα από τα Μαρτυρικά Χωριά της Ελλάδας αφού, στις 2 Ιουνίου 1941 εκτελέστηκαν οι κάτοικοί του από τους βάρβαρους Γερμανούς κατακτητές.

Σήμερα το Κοντομαρί ακολουθεί σταθερή πορεία ανάπτυξης και μετατρέπεται σ’ ένα σύγχρονο χωριό που διατηρεί τη γραφικότητα του με πετρόχτιστα σπίτια αλλά και υποδομές για να περάσει ο επισκέπτης του υπέροχες διακοπές.

Μια όαση πρασίνου στην καρδιά της ενδοχώρας του Δήμου Πλατανιά – σε απόσταση μόλις 5-6 χλμ. από το κέντρο του Πλατανιά !Η ονομασία του χωριού προέρχεται από το τεράστιο κυπαρίσσι που φυτρώνει δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, εκκλησία ηλικίας τουλάχιστον 400 ετών.

Το γιγάντιο κυπαρίσσι, ηλικίας πάνω από 600 ετών, με ύψος 25 μέτρων και περίμετρο κορμού 5 μέτρων, είναι συνδεδεμένο με θρύλους και παραδόσεις- ένα πραγματικό μνημείο της φύσης!

Άλλο σημείο αναφοράς: O λόφος του Προφήτη Ηλία με μαγευτική θέα μέχρι τις παραλίες του Δήμου.

Καθώς κατευθύνεστε από τον Πλατανιά προς τα δυτικά, ο δρόμος από το κέντρο του Γερανιού διακλαδίζει αριστερά και, μετά από 3 χλμ, σας φέρνει στο Λουτράκι, χωριό του οποίου η ιστορία πάει πίσω τουλάχιστον μέχρι το 1500 μ Χ.

Ο δρόμος που οδηγεί μέσα στο χωριό πλαισιώνεται από πανύψηλους ευκαλύπτους αλλά και όλο το χωριό που απλώνεται από το δρόμο μέχρι την κορυφή του λόφου έχει πολύ πράσινο- πορτοκαλιές, ελιές, ευκαλύπτους και κάθε λογής βλάστηση.

Το μέρος του χωριού που βρίσκεται κοντά στο δρόμο είναι το πιο παραδοσιακό ενώ τα σπίτια που βρίσκονται προς την κορυφή είναι πιο σύγχρονα και μάλιστα πολλά απ’ αυτά κατοικούνται από Ευρωπαίους πολίτες που έχουν επιλέξει το Λουτράκι για μόνιμη κατοικία τους. Κάθε χρόνο, την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου, ο δραστήριος Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού οργανώνει σπουδαίο Κρητικό πανηγύρι με πλούσιο φαγητό, μουσική, χορό και γλέντι μέχρι πρωίας.

Οδηγώντας δυτικά κατά μήκος της παραλιακής επαρχιακής οδού, 4 χλμ. μετά τον Πλατανιά και 6 χλμ. πριν από το Κολυμπάρι, βρίσκεστε σε μια σύγχρονη κωμόπολη του Δήμου Πλατανιά, το Μάλεμε. Είναι ένα κοσμοπολίτικο τουριστικό θέρετρο, παγκοσμίως γνωστό, αφού το όνομά του έχει συνδεθεί με ιστορικά γεγονότα όπως η Μάχη της Κρήτης και η αεροπορική επιδρομή για κατάληψη του ιστορικού του Αεροδρομίου από τους Γερμανούς κατακτητές κατά τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η ιστορία του Μάλεμε χάνεται στα βάθη των αιώνων (πρώτη επίσημη αναφορά του γίνεται σε απογραφές του 1577 μ.Χ.). Ωστόσο, η ιστορία του φτάνει μέχρι τα βάθη της αρχαιότητας όπως μαρτυρούν τα ερείπια θολωτού τάφου της Υστερο- Μινωικής εποχής που σώζονται ακόμα. Δείγμα της πρόσφατης ιστορίας του χωριού αποτελεί το Γερμανικό Νεκροταφείο στην κορυφή παρακείμενου λόφου- αιώνια κατοικία των Γερμανών στρατιωτών που έπεσαν κατά το 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο στις μάχες που έγιναν στο Μάλεμε.

Αυτό που πραγματικά αξίζει να δει ο επισκέπτης είναι η απέραντη παραλία η οποία έχει πολύ πρόσφατα αναπλαστεί. Γίνονται, αρκετές εκδηλώσεις θρησκευτικού περιεχομένου όπως το πανηγύρι του Αγίου Αντωνίου στις 17 Ιανουαρίου, της Αγίας Μαρίνας στις 17 Ιουλίου και του Τιμίου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου.

Γύρω από το χωριό υπάρχουν διαδρομές απίστευτου φυσικού κάλλους μέσα από ολάνθιστα λιβάδια, δίπλα στην παραλία που πλαισιώνεται από κρινάκια της θάλασσας και μπλε αμάραντους σ’ όλο το μήκος της.

Αφήνουμε πίσω το Μπαπιόλο και Ψαθογιάννο και ακολουθούμε τον κατηφορικό «φιδίσιο» επαρχιακό δρόμο μέσα από ελαιώνες και πορτοκαλεώνες . Μετά από 3 περίπου χλμ. φτάνουμε στην καταπράσινη «κοίτη» ενός ποταμού η οποία πλαισιώνεται από πανύψηλα πλατάνια και πυκνή χλωρίδα. Μέσα σ’ αυτό το ειδυλλιακό τοπίο φωλιάζει ένα από τα παλιότερα και ομορφότερα χωριά της ενδοχώρας του Δήμου Πλατανιά: το Μανωλιόπουλο . Είναι προσβάσιμο και από τα βόρεια, από το Γεράνι από το οποίο απέχει περίπου 8 χλμ.

Είναι μνημείο φυσικής ομορφιάς το χωριό αφού πλαισιώνεται από πλούσια βλάστηση με υπεραιωνόβια πλατάνια, ελαιόδεντρα ηλικίας άνω των 400 ετών και πανέμορφες φυσιολατρικές διαδρομές. Μια απ’ αυτές είναι αυτή που οδηγεί προς Λαγγό και Σκονίζο και χρησιμοποιείται ήδη για αγώνες μότο κρος. Μια δεύτερη διαδρομή (Μανωλιόπουλο-Αποθήκες-Κουφός- Φουρνές- Αγιά) είναι άριστη και χρησιμοποιείται ως ποδηλατική διαδρομή.

Το Μανωλιόπουλο έχει μια τραγική ιστορία που διασώθηκε στην μνήμη των κατοίκων . Στην περιοχή Καλύβες , ανάμεσα στο Λουτράκι και στο Μανωλιόπουλο υπήρχε ο αρχικός οικισμός. Όλοι οι κάτοικοι σφαγιάστηκαν από τους τουρκοκρητικούς και διασώθηκε μόνο μια οικογένεια που έτυχε να απουσιάζει . Η οικογένεια αυτή μετοίκησε στην Μήλο και αργότερα επέστρεψε ο γιός ( Μανώλης  ) και έχτισε το πρώτο σπίτι στην σημερινή τοποθεσία , μέσα σε άγρια πυκνή βλάστηση . Οι δυο κόρες για να μην ατιμαστούν κατά την μετάβαση στην Μήλο σφαγιάστηκαν από τον πατέρα και αδερφό τους.

Αφορμή στάθηκε ο βιασμός από ένα τουρκορητικό μια μαζώχτρας ελιών . Η άτυχη κοπέλα εκμιστηρεύτηκε το συμβάν σε φίλες της, οι οποίες παραμόνευαν και σκότωσαν τον δράστη. 

Την δεκαετία του εξήντα με οργανωτή τον Ιερέα Παρασκάκη Απόστολο , τα οστά των σφαγιασθέντων που βρίσκονταν διάσπαρτα στον οικισμό περισυλλέχθηκαν και τάφηκαν  κάτω από το δάπεδο κατά την επέκταση του ναού του Αγίου Αντωνίου.

Με πέτρες από τον παλιό οικισμό δημιουργήθηκε το μνημείο του χωριού ως σύμβολο του ξεριζωμού και του νέου ριζώματος .

Αξιόλογη είναι η κεντρική εκκλησία του Αγίου Αντωνίου.

Κάθε χρόνο στις 28 και 29 Αυγούστου γίνεται μεγάλη εκδήλωση προς τιμήν του Αγίου Ιωάννη του Ριγολόγου, πολιούχου του χωριού, στο οποίο προσφέρονται μόνο νηστίσιμα εδέσματα όπως το «χταποδομακάρονο» γιατί τηρείται νηστεία προς τιμήν του αποκεφαλισμένου Αγίου.

Ο επισκέπτης μπορεί ν’ απολαύσει τον καφέ του ή ένα πεντανόστιμο γεύμα στο γραφικό καφενείο του χωριού και να χαλαρώσει κάτω από τον παχύ ίσκιο που σχηματίζουν τα πελώρια δέντρα που πλαισιώνουν το χωριό . Ένα χωριό πραγματικά γραφικό και ειδυλλιακό που αγαπιέται πολύ από τους κατοίκους του που το αναδεικνύουν με κάθε τρόπο μέσα από τις δράσεις ενός δραστήριου Πολιτιστικού Συλλόγου.

Λίγα μέτρα μετά τον κόμβο της Εθνικής , φεύγοντας από Πλατανιά και κατευθυνόμενοι προς νότια και την καρδιά της ενδοχώρας του Δήμου, βρίσκετε στα δεξιά σας τον ανηφορικό επαρχιακό δρόμο που οδηγεί στο χωριό Μόδι. Χτισμένο σε υψόμετρο μόλις 80 μ έχει ιστορία που φτάνει ως την αρχαιότητα όταν στη θέση αυτή υπήρχε η αρχαία πόλη Μωδαία. Την ύπαρξη της πόλης αυτής μαρτυρούν τα αρχαία νομίσματα και οι 7 λαξευτοί τάφοι της Πρωτο – γεωμετρικής εποχής με τα αφιερώματα τους που βρέθηκαν σε ανασκαφές του 1953.

Η σύγχρονη ιστορία του χωριού είναι γεμάτη από αγώνες για την ελευθερία και θυσίες των κατοίκων του όπως έγινε στην περίοδο της Γερμανικής Κατοχής.

Παρ’ όλα αυτά το γραφικό χωριό το οποίο φωλιάζει μες στο καταπράσινο τοπίο με την πανοραμική θέα του κάμπου και των βόρειων παραλίων του Δήμου, βρίσκεται σε τροχιά ανάπτυξης με δραστήριο Πολιτιστικό Σύλλογο, Ποδοσφαιρικό Γυμναστικό Σύλλογο, Νηπιαγωγείο , Αγροτικό Ιατρείο και συνεχή ανοικοδόμηση σύγχρονων κατοικιών που έχουν γίνει μόνιμες κατοικίες πολλών Ευρωπαίων πολιτών.

Στην τεράστια πλατεία του χωριού , στην κορυφή του λόφου, δεσπόζει ο κεντρικός ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, ηλικίας πάνω από 100 ετών, προς τιμήν του οποίου γίνεται στις 6 Αυγούστου λαμπρό πανηγύρι με πλούσιο φαγητό και Κρητική μουσική και χορό. Υπάρχουν πολλοί ακόμη ναοί στο χωριό, κάποιοι από την εποχή της Ενετοκρατίας. Σε μια κορυφή που βρίσκεται απέναντι από την κεντρική εκκλησία και η οποία είναι προσβάσιμη με αυτοκίνητο – ή με τα πόδια για φυσιολάτρες – βρίσκεται το εξωκκλήσι του Αγίου Γερασίμου, το οποίο είναι χτισμένο σ’ ένα κοίλωμα του βράχου και το οποίο γιορτάζει στις 20 Οκτωβρίου.

Το Μόδι αναπτύσσεται και αναβαθμίζεται διατηρώντας τη γραφικότητά του. Δεν έχει τεράστιες ξενοδοχειακές μονάδες. Έχει όμως τη ζεστή φιλοξενία των κατοίκων του, τη νοστιμιά των ντόπιων προϊόντων του – το γευστικότατο ελαιόλαδο και τα μυρωδάτα εσπεριδοειδή. Όλα αυτά κάνουν το χωριό ξεχωριστό και τη διαμονή σας εκεί αξέχαστη.

Από το κέντρο του Ταυρωνίτη, καθώς έρχεστε από Μάλεμε, στρίβετε αριστερά και ακολουθείτε τον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί νότια προς Βουκολιές. Μετά από 2 χλμ περίπου ο δρόμος διακλαδίζει πάλι αριστερά και οδηγεί σε μια ομάδα μικρών αλλά πανέμορφων χωριών του Δήμου Πλατανιά. Είναι το Συρίλι, το Ζουνάκι και η Λίμνη- χωριά γραφικότατα, πνιγμένα στο πράσινο, με εκπληκτικές διαδρομές για φυσιολάτρες, ιδανικά σημεία για χαλάρωση και ηρεμία.

Ακολουθείτε τον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί στην καρδιά της ενδοχώρας , μέσα από μια εκπληκτική καταπράσινη διαδρομή θαμμένη στα περιβόλια, τα ελαιόδεντρα, τις καρυδιές, τα πλατάνια και φτάνετε στο χωριό Ντερές. Είναι κυριολεκτικά μια όαση της ενδοχώρας του Δήμου η οποία, λόγω της φυσιολατρικής της ομορφιάς, και της ειδυλλιακής της θέσης προσελκύει πολλούς επισκέπτες ιδιαίτερα την Πρωτομαγιά , τη γιορτή της Φύσης.

Περίπου 2 χλμ πριν την είσοδο του χωριού υπάρχει διακλάδωση που οδηγεί στον ιδιωτικό ιππικό όμιλο της περιοχής όπου , εκτός από ιππασία, ο επισκέπτης μπορεί ν’ απολαύσει νοστιμότατα φαγητά και να χαλαρώσει στη μαγεία της Κρητικής ενδοχώρας.

Εντυπωσιακότατο θέαμα και άξιο επίσκεψης σημείο είναι ο ναός της Αγίας Κυριακής ο οποίος είναι γαντζωμένος κυριολεκτικά στο βράχο ,μέσα στα κυπαρίσσια στην αριστερή πλευρά της εισόδου του χωριού.

Ο δρόμος που διασχίζει το χωριό οδηγεί στην έξοδό του στα ορεινά χωριά του Δήμου (Νέα Ρούματα, Πρασέ, Σέμπρωνα) ή προς Σκινέ, Χλιαρό , Λαγγό από την αντίθετη κατεύθυνση. Όλη η διαδρομή που περιγράψαμε είναι αυτή που χρησιμοποιείται στον Παγκόσμιο Αγώνα Ποδηλασίας που διεξάγεται κάθε Μάιο στο Δήμο Πλατανιά – ο αγώνας περιλαμβάνει τα περισσότερα χωριά της ενδοχώρας του Δήμου μας.